نماز بدون حضور قلب
akWrappedTables />
روايت از امام صادق صلوات الله عليه منقول است كه حضرت فرمودند: هرگاه بنده به نماز بایستد و نماز خود را سبک به جا آورد، خداوند خطاب به ملائکه میفرماید: آیا بندۀ من را نمیبینید؟ گویا اینطور فکر میکند که برآورده کردن احتیاجات او به دست غیر من است. آیا نمیداند که برآورده کردن احتیاجات او به دست من است؟ شرح حدیث: يك طلب از خدا داري که روزيات است و يك بدهي هم داري كه واجباتت است. آنگاه كه ميخواهد بدهياش را به خدا ادا كند. يكي از بدهيها هم نماز است. فَخَفَّفَ صَلَاتَهُ… آن آدابي را كه در نماز بايد رعايت كند، رعايت نميكند؛ از حضور قلب خبري نيست. همواره در فكرش مسائل ديگري است. نماز بدون حضور قلب و تند تند، مثل اين ميماند كه آدم بخواهد بدهياش را ادا كند؛ از سر و ته آن ميزند اما وقتی ميخواهد طلب را بگيرد، ميخواهد تا آخرش را هم بگيرد. چطور شد اينجوري شده؟ بدهي الهي را كه ميخواهي ادا كني، سر و ته آن را ميزني، امّا وقتي كه ميخواهي روزي را از خدا بستاني، تا آخرش میستانی، و بعدش هم همواره ميگويي: بده. انصاف هم خوب چيزي است!! تندتند نماز ميخواند تا مشتري از دستش نرود. خيال ميکند مشتري روزياش را ميدهد. گويا ميبيند و اينطوري فكر ميكند كه برآورده كردن احتياجات او بدست ديگری است. أَمَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي؟! اين را نفهميدي تو که من بايد احتياج تو را برآورده كنم نه مشتري!! پس در اداء دين الهيات كم نگذار. منبع: شرح حدیث مرحوم حاج آقا مجتبی تهرانی